Body positivity, self-love. unlabel yourself…het zijn allemaal termen die we de laatste tijd heel veel horen….en terecht!
Natuurlijk kan ik niet voor een ander denken of praten (alhoewel ik dat dagelijks blijf proberen totdat ik dat wel kan;)) maar ik heb het idee dat iedereen wel een beetje toe is aan een stukje bewustwording en dat we milder mogen worden voor ons eigen lijf.
Al een tijdje heb ik het gevoel dat ik de haat/liefde verhouding naar mijn eigen lijf wil verbreken…. al 25 jaar lang heb ik een soort ‘demoon’ in mijn hoofd die vindt dat ik af moet vallen, strakker moet worden, sterker moet zijn. Ook zou het wel fijn zijn als mijn huid mooi glad is, m’n grijze haren niet zo zichtbaar zijn (eigenlijk op mijn hoofdhaar na, al die haren niet zo zichtbaar zijn), die ‘oudhollandse klapkuiten’ wat krimpen, mijn schouders niet zo breed als van de gemiddelde man zijn en wat allemaal nog niet meer!!! En dat is alleen nog maar de buitenkant…. want ja, dat chaotische mag wel wat minder, mijn concentratie mag wel wat omhoog en ga zo maar door….. Doodmoe werd ik ervan!! Dat eeuwige najagen van een beeld wat ik wil zijn, maar helemaal niet ben!
Hoe meer ik dit alles begin los te laten: het afkeuren (lees: afzeiken) van mijn lichaam en het willen veranderen van mezelf, hoe relaxter ik word en hoe leuker mijn leven wordt!
Want eigenlijk mag ik best trots zijn op mijn lijf! Het heeft 4 kinderen op de wereld gezet en het doet alles wat ik ervan verwacht! Bovenal: het is tot op de dag van vandaag gezond! En dat kan jammer genoeg niet iedereen zeggen…
Regelmatig bereikt mij het bericht dat vrienden, familie, kennissen, vrienden van familie enz enz.. het nieuws heeft gekregen dat zij kanker hebben….. en daar sta je dan…. kanker?!?! Dan schiet bij mij altijd de gedachte door mijn hoofd: en ik maar zeuren over die ‘oudhollandse klapkuiten’ of die 10 kg te zwaar? Dat zijn de momenten dat ik extra los begin te laten en die demonen voorgoed met pensioen wil sturen.
Hoe waardevol is het dat je een gezond lijf hebt en dat je tevreden mag zijn met jezelf? Die twee dingen zijn, wanneer je kanker hebt, totaal niet meer vanzelfsprekend..
Met Oakish wil ik graag helpen om dat proces weer om te draaien. Ik heb een armbandje speciaal voor deze actie ontworpen. Bij het ontwerpen wilde ik dat hij draagbaar en mooi is, maar ook dat hij steun geeft. Er wordt vaak beweert dat het hebben van ‘HOOP’, het genezingsproces versterkt. Groen is de kleur van ‘HOOP’ en daarom is er gekozen om een groene lijn op de armbanden te zetten. De gouden/zwarte/zilveren pin staat symbool voor het ‘punt’ waar je nu staat in je leven en dat je van daaruit vecht voor een gezond lijf en een positief zelfbeeld.
Van elk armbandje wordt er 20 % gedoneerd aan het KWF!
Ciao,
Joanna
